środa, 11 marca 2009

Wspaniałe, cytrusowe wrażenia.


Skończyły się bóle kręgosłupa, skończyły grypy i przeziębienia, zaczyna się wiosna i słońce coraz śmielej sobie poczyna. Na parapecie powstaje cytrynowa nalewka, więc coś z ogromną ilością soku z cytryny należało zrobić. Z idealną wprost inspiracją wyszła Ania, której słoneczna tarta cytrynowa przypomniała mi o niedawno pieczonej orzechowej krajance cytrusowej Liski. Oba ciasta zachwycają połączeniem słodyczy i kwaśności, a przede wszystkim porywają serca pięknym słonecznym kolorem, cieszącym oczy zmęczone już bielą i szarością zimy.


Tarta kiedy wyjęłam ją z piekarnika ujęła mnie swoim kolorem, ale gdy na drugi dzień, wczesnym rankiem wyjęłam ją z lodówki, moje myśli były na tyle zaspane, że oprószenie cukrem pudrem wilgotnego przecież wierzchu tarty wydawało mi się dobrym pomysłem. Tym sposobem pozbawiłam się niestety pięknego wiosennego słoneczka, uzyskując raczej nieśmiały przebiśnieg, którego wytrwałe dążenie daje mu siłę przebicia się przez zimno i śnieg ku słońcu oraz coraz mocniejszym jego promieniom. Uzyskałam raczej słoneczne pożegnanie zimy, niż feerię żółci na powitanie wiosny.


Za to smak tarty zachwycał mnie bez względu na jej kolory i choć to ogromna bomba kaloryczna, to we trójkę - wraz z moim mężem i Oczko poradziliśmy sobie z tą tarta jednego dnia. Doskonała równowaga między słodyczą i kwaskiem, kremowa konsystencja masy mlecznej na wilgotnym, herbatnikowym spodzie. Muszę się jednak przyznać, że gdy następnym razem będę robiła tą tartę pomyślę nad innym spodem, by uzyskać efekt chrupkości, tak przez mnie lubiany w tartach.


Ten spód może właśnie wezmę z kolejnego cytrynowego przepisu - cytrynowej krajanki na orzechowym spodzie, jaką pewien czas temu znalazłam u Liski. Spód był w niej chrupki, przyjemnie orzechowy, nie za słodki, w porównaniu z oceanem słodyczy w masie. W krajance w przeciwieństwie do tarty słodycz i kwaśność walczyły ze sobą o palmę pierwszeństwa i kiedy już na podniebieniu i języku mieliśmy wrażenie rozprzestrzeniającej się słodyczy, prawie jak gaszenie tego ognia przychodziła ostra kwaśność cytryn. Ciasto to doskonałe byłoby latem, mocno schłodzone, z lekkim, różowym winem lub szampanem, podjadane wieczorową porą, stanowczo zamiast kolacji.


Za to myślę, że połączenie obu przepisów, stworzyłoby ciasto doskonałe na każdą chętkę cytrusowego smaku. Nie za delikatne jak tarta, nie tak walczące smakami jak krajanka. Ale by prawdzie uczynić zadość muszę powiedzieć, że oba ciasta, nawet mimo moich przewidywanych ich przyszłych modyfikacji zniknęły w mgnieniu oka, wszystkim konsumującym przynosząc wspaniałe, cytrusowe wrażenia.

Słoneczna Tarta Cytrynowa

Składniki:
1 opakowanie herbatników digestive (ok. 225 g.)
5 łyżek roztopionego masła (ja dałam 5 łyżek miękkiej margaryny Flora)
1 puszka niesłodzonego mleka skondensowanego
3-5 łyżek brązowego cukru
4 żółtka
1/2 szkl soku z cytryny

Przygotowanie: Mleko podgrzałam w garnuszku z cukrem, do czasu jego rozpuszczenia. Sprawdzałam poziom słodkości, tak by mi odpowiadał. Mi wystarczyły 3 1/2 łyżki cukru. Odstawiłam do przestudzenia. Herbatniki wymieszałam z margaryną w mikserze, tak by uzyskać okruszki, którymi wysypałam wysmarowaną margaryną tartę o średnicy 24 cm. Należy pamiętać o wyklejeniu też boków tarty. POdpiekłam spód w 175 stopniach Celsjusza przez 10 minut. W tym czasie rózgą wymieszałam mleko z żółtkami i na koniec dodałam sok z cytryny. Masę wylałam na podpieczony spód i włożyłam do piekarnika na 15 minut. Wyjełam tartę (masa była półpłynna) i ostudziłam. Gdy przestygła włożyłam na noc do lodówki, ale podobno już po godzinie chłodzenia w lodówce masa jest wystarczajaco stężała, choć w oryginalnym przepisie podane jest 8 godzin chłodzenia w lodówce.

Gdybym nie chciała przedobrzyć i udekorować bądź co bądź wilgotnego wierzchu tarty cukrem pudrem byłaby ona pięknie żółciutka i słoneczna. U mnie to słoneczko wyszło raczej blado i matowo, właśnie ze względu na oprószenie cukrem pudrem.

Tartę można też udekorować cieniutko pokrojonymi plasterkami cytryny, obranej ze skórki.

Źródło: Blog Ani "Strawberies from Poland"

Krajanka cytrynowa na orzechowym spodzie

Spód:
55 g cukru pudru
55 g dowolnych orzechów (ja dałam orzechy włoskie)
150 g masła
200 g mąki

Masa cytrynowa:
70 g mąki
420 g cukru pudru
200 ml soku z cytryny (to ok. 4-6 cytryn)
6 jajek
1 żółtko
skórka z 1 cytryny (ja dałam z 4 cytryn)
szczypta soli

Przygotowanie: Składniki na spód połączyłam w mikserze, aż utworzyły okruszki. Formę o wymiarach 20 x 30 cm nasmarowałam i wyłożyłam pergaminem. Okruszki wysypałam na spód i równomiernie ugniotłam, tworząc 1 cm. boki. Nakłułam widelcem ciasto, przykryłam pergaminem wysypanym obciążnikami i piekłam w piekarniku nagrzanym do 175 stopni Celsjusza przez 30 minut. W tym czasie przygotowałam masę. Jajka, żółtko i sól ubiłam trzepaczką. Mąkę, cukier i sok z cytryny oraz skórkę połączyłam w drugiej misce aż nie było grudek i wlałam do jajek. Dokładnie wymieszałam, bez ubijania. Wylałam masę cytrynową na podpieczony, gorący spód i włożyłam do piekarnika, od razu zmniejszając temperaturę do 150 stopni Celsjusza. Dopiekłam ciasto przez 30 minut. Przed wyjęciem z blaszki i pokrojeniem całkowicie wystudziłam. Ciasto jest najlepsze jeszcze tego samego dnia, a jeśli zostanie należy trzymać je w lodówce, wyjmując na 20 minut przed podaniem. Można udekorować cukrem pudrem, lukrem lub dowolną posypką czy polewą.

Źródło: Blog Liski "White Plate"

Smacznego.

20 komentarzy:

Majana pisze...

Sliczna tarta! Bardzo mi się podoba, cytrynowe wypieki bardzo lubię i chętnie ją kiedys wypróbuję. POdoba mi się wiosna na Twoich fotkach:)
Pozdrawiam:)

Anonimowy pisze...

Po takiej dawce witaminy C to chorować przez dłuższy czas nie będziecie;-) Również miłego dnia życzę

kasiac pisze...

Pięknie wiosennie u Ciebie! Bardzo lubię takie wypieki i wiosenne zdjęcia. A ja tymczasem pierwszy raz w tym roku idę dzisiaj na spacer z kijkami Nordic Walking! Już czuję wiosnę, ale polara raczej jeszcze nie założę...

Gosia Oczko pisze...

O matko! Tilio! ja chcę znowu tej tarty! :) Ależ ona pyszna była , mmmm :)

Mafilka pisze...

Ślinotok mam... Kocham cytrynki, mniam :-)

Tilianara pisze...

Majanko, dziękuje ślicznie :) Tak już mi tęskno do wiosny, że choć na zdjęciach ją próbuję mieć, nawet jeśli to tylko przedwiośnie :)
Buziaki :*

Grumko, hihihi, to prawda :) Czyli to takie zdrowe ciacha :)

Kasiu, to powodzenia na spacerze :) a w drodze powrotne kup cytrynki i na jutro będziesz miała pyszną i słoneczną tartę, co by nadrobić stracone kalorie :)))
Buziaki :*

Oczko, ja też chcę, jak też :) choć następna pewnie będzie trochę eksperymentatorska :)

Mafilko, podaję chusteczkę :)

Agata Chmielewska (Kurczak) pisze...

kawałek tarty poproszę, i panna cottę :)))))))))))

Tilianara pisze...

Aga, proszę bardzo :)

Konsti pisze...

Po prostu piekne...

Tilianara pisze...

Konsti, dziękuję ślicznie :)

Ania Włodarczyk vel Truskawka pisze...

O, bardzo się cieszę, że Ci posmakowała :) A raczej WAM!
Sama mam ochote na kawałeczek...

Tilianara pisze...

Posmakowała i to nawet tak bardzo, że mam już na nią zamówienie :) Więc pewnie za jakiś czas znów po cytryny się wybiorę :)

Agata Chmielewska (Kurczak) pisze...

a dziekuje ;)

Aga z Zapiecka pisze...

Uwielbiam tartę cytrynową, uwielbiam.. Nie masz litości..
Żołądek do kręgosłupa mi się przykleił ;/

nina007 pisze...

Krajanka cytrynowa wygląda cudnie, mam ochotę rzucić się na monitor :)

An-na pisze...

Tarta cytrynowa - warta grzechu. Ja tylko - tak jak Ty - wolę prawdziwe kruche spody w tartach i cheesecake'ach. :)

Anonimowy pisze...

Oj zjadłabym tej tarty, mniamniuśna jest wiem, że Zemfi i Princess już dawno ją pożarły i nic nie zostawiły. ;))))

POZDRAWIAM CIEPŁO!

Tilianara pisze...

Aga z Zapiecka, to zupełnie jak mi po zobaczeniu Twoich kurek :)

Ninko, tylko uwaga, bo monitor ma więcej żelaza ;p

An-na, oj tak, to bardzo grzeszna tarta :)

Notme, nie, tym razem sama z Zemfi i z moim Lubym, a po prawdzie to większość ja z Zemfi :) I już mam kilka centymetrów grzechu więcej w biodrach ... mniam ;p

Anonimowy pisze...

no ta krajanka to dopiero kusicielka,
musiałam zrobić nie było wyboru,
jedno słowo: pyszna :)

Tilianara pisze...

Tucha, cieszę się że smakowała krajanka :) Widziałam już ja u Ciebie, bardzo apetyczna :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...