I tak też jest dobrze.

Ostatnio byłam u Rodziców Męża i zjadłam pyszny kawałek budyniowego ciasta ze śliwkami. Kruchy maślany spód, idealny poziom słodyczy budyniowej masy, prostota smaków, bez udziwnień. Dokładnie takie ciasto jakiego pragnę, gdy do nich jadę. Blaszka z rączkami stojąca na stole, przykryta papierem śniadaniowym i kawałek ciasta z herbatą. Uwielbiam, absolutnie uwielbiam ciasta Mamy mojego Męża. Czy sernik czy kruche zawsze chwytają mnie za serce.


Czemu w takim razie, skoro tak kocham tę prostotę, sama tak udziwniam swoje ciasta czy ciasteczka? Odpowiedź jest prosta: eksperymentuję, uczę się i to też uwielbiam. Gdy patrzę na recepturę wyobrażam sobie jak wygląda efekt, a potem myślę "a co by było gdyby ... ?". Gdyby dodać kardamonu i wody różanej do szarlotki, gdyby tonkę połączyć z kawą, a może z szafranem, gdyby lawendę pożenić z rozmarynem ... Z tej gdybologii wychodzą mi czasem zupełne kraksy, a czasem wyśmienite dania lub po prostu szczególnie ładne wykonanie.

Trochę prostoty, trochę eksperymentów, zupełnie jak w tym placku. Ciasto drożdżowe, zwykłe, najprostsze z prostych, ale już ułożenie na nim zamiast ćwiartek, połówek śliwek wypełnionych w miejsce pestki zblanszowanymi migdałami, od razu zmieniło mu wygląd. Ukrojony kwadracik, jeszcze ciepły podany z czekoladowymi lodami smakował pewnie tak samo, jak ten, z rozrzuconymi niedbale owocami i posiekanymi migdałami. Najwięcej jednak radości sprawiła mi w nim moja własna inwencja, nawet jeśli tak drobna.

Więc czy prostota czy eksperymenty? I tak i tak jest dobrze. Więc dziś nie zastanawiam się, który placek bym wybrała, tylko polecę Wam oba ...

... a gdyby tak upiec z niego roladę ... a może dodać wtedy budyniu ... a może jeszcze ... :-)


Bawarski placek z węgierkami

Składniki:
20 g świeżych drożdży
200 ml letniego mleka
400 g mąki
szczypta soli
1 jajko
100 g cukru + 1 łyżka (dałam brązowego tylko 75 g do ciasta + 1 łyżka do rozczynu)
75 g roztopionego masła

1,25 kg węgierek (u mnie wyszło ok. 1 kg.)
50 g posiekanych migdałów (ja dałam całe, zblanszowane, w ilości takiej samej co ilość połówek śliwek)
1/2 łyżeczki cynamonu

Przygotowanie: Drożdże rozrobić z mlekiem i 1 łyżką cukru i odstawić na 15 min, by zaczyn zaczął pracować. Połowę mąki, sól, jajo i 75 g cukru wymieszać z rozczynem drożdżowym i roztopionym masłem. Wyrobić ciasto, dodając stopniowo pozostałą mąkę. (Ciasto powinno odchodzić od brzegów miski; jeżeli się klei, należy dosypać trochę więcej mąki). Pozostawić ciasto pod przykryciem przez 30 min do wyrośnięcia. Węgierki umyć, osuszyć, wypestkować i przekroić na ćwiartki (u mnie na połówki). Ciasto energicznie zagnieść, by je odpowietrzyć, a następnie rozwałkować. Standardową blachę posmarować masłem (ja wyłożyłam ją pergaminem) i rozłożyć na niej równomiernie rozwałkowane ciasto. Na cieście ułożyć śliwki, posypać migdałami (ja całe, zblanszowane migdały wkładałam w połówki śliwek + ja odrobinę posypałam śliwki cukrem brązowym). Piekarnik nagrzać do temperatury 220 stopni Celsjusza. Piec ciasto na dolnym poziomie piekarnika przez 30 min. Pozostały cukier wymieszać z cynamonem i posypać nim jeszcze ciepłe, upieczone ciasto (pominęłam to).

Źródło: Carmellina

Smacznego.